


|
 |

Konu

“Herkeste olduðu gibi, burada da birkaç ben var. Hepsi birlikte, el ele yürümeyi deneyecekler; bakalým becerebilecekler mi? Birbirlerine dayanabilecekler mi sonuna kadar? ” diye baþlýyor her biri baþka formdaki yazýlarýna Ziya Tanalý. Yaþam deðiþimdir. Her yeni anda daha önce olduðumuzdan daha farklýyýzdýr, dolayýsýyla asla deðiþmez bir kesinlikle kendimiz olmalýyýz. Sevgili Düþünceler, Tanalý’nýn sahici bir uðraþ olarak, yaþamla olan deneyimlerini, mesafeleri aþmak için harcanan çabalarý, Pindaros’un “her kimsen o olmayý baþar” deyiþinin, bu buyruðu yerine getirmeye çalýþmanýn serüvenini anlatýyor. Yaþam boyunca biriktirilmiþ duygu ve düþünceler aracýlýðýyla, geçmiþ, þimdiki ve gelecekteki yaþantýlarý kucaklayan konular iþleniyor; zaman, ölüm, yokluk, düþler... Ayný yapýlarýndaki gibi, herhangi bir yazýda, herhangi þey demek istemiyor. Anlattýklarý, hikayenin kendisi, o da kendi gerçeði.”
|