


|
 |

Konu

Sarayýn ve kilisenin kalesi Fransýz Akademisi, 19. yüzyýlda yaþanan modernleþme karþýsýnda sarsýlmaya baþlar. Bu süreçte çýkan, dünyaya açýk, liberal zihniyetli özel akademiler, millî ve resmî Paris Güzel Sanatlar Okulu’nun katý lonca disiplinine vdogmalara dayalý eðitimine meydan okur. Bu özel akademilerin ilkini 1868’de panayýr güreþçisi Rodolphe Julian kurar. Güzel Sanatlar Okulu’nun yabancýlarý ve kadýnatölyelerinden uzak tutan elitist eðitimini, mütevazý kayýt ücretini karþýlayabilecek herkese açan Académie Julian, kýsa zamSeine Nehri’nin iki yakasýnda toplam on iki atölyeye yayýlýr. 1959’a kadar ayakta kalan Julian Akademisi, bir asýr boyunca edeðiþik ülkeden sayýsýz sanatçýyý misafir eder. Yoklama defterlerinde adlarý bulunan Renoir, Bonnard, Matisse, Léger ve Du20. yüzyýl Paris’inin çehresini deðiþtirirler. Yetenekli gençlere daðýtýlan padiþah bursuyla Académie Julian’ýn kapýsýný çalan iOsmanlý öðrencisi Þeker Ahmed Paþa’dýr. Julian’ýn Þeker Ahmed’in ardýndan aðýrlayacaðý ve aralarýnda Namýk Ýsmail, Nuruve Ýlhan Koman’ýn da bulunduðu farklý kuþaklardan kýrktan fazla sanatçý, bu atölyelerden taþýdýklarý sanatta modernleþme tohumunu Ýmparatorluk ve Cumhuriyet topraklarýnda yeniden filizlendirmek için çalýþýr.
|