


|
 |

Konu

Vincent Van Gogh’un on yedi yýl boyunca, intiharýndan iki gün önceye dek kardeþi Theo’ya yazdýðý mektuplar, sanatçýnýn Auvers-Sur Oise’da noktalanan yaþamýndan ve yaratým sürecinden bir kesiti sunuyor.
“Geçmiþi düþündüðümde -hemen hemen yenilmez zorluklarla dolu olan geleceði düþündüðümde, sevmediðim ve kaytarmak istediðim, ya da tabiatýmýn kötü yanýnýn kaytarmak istediði onca güç çalýþmayý düþündüðümde; bana dönük, hep bana bakan gözleri düþündüðümde- baþaramazsam suçun nerede, kimde olduðunu bilecekler, bana ufak tefek serzeniþlerde bulunmayacaklar, ama doðru ve erdemli olan -saf altýndan olan- her konuda denenmiþ ve eðitilmiþ olduklarýndan, yalnýzca yüzlerindeki anlam neler diyecek bana: Sana yardýmcý olduk, sana ýþýk verdik elimizden gelen her þeyi yaptýk senin için, gerçekten dürüst bir çaba gösterdin mi? Hak ettiðimiz karþýlýk nerede?”
|